Mam pewną koszulkę i często się waham, czy ją założyć. Na koszulce wydrukowana jest czarno-biała, bezbarwna tęcza. Na dole napisano „Русская рАДуга”. To znaczy coś w rodzaju „Tęczowe rosyjskie piekło”. Mam 36 lat i mieszkam w Trójmieście. Jestem...
Krótka historia o niewidzialności tęczowych rodzin Prowadzimy podkast o literaturze, w którym omawiamy książki poruszające ważne tematy społeczne. Niedawno odezwała się do nas pracowniczka ośrodka pieczy zastępczej z propozycją, żebyśmy w jednym z...
Obudziło mnie ostre dzwonienie budzika. – Już siódma – wymamrotała. Pewna, że to pomyłka, odwróciłam się do niej, na prawy bok. Mój wzrok pokonał ciemność. Nawet w porannym półmroku po jej twarzy było widać, jak przepełnia ją miłość. – Dzień dobry...
W marcu 2020 odkrywam, że już na studiach kochałam kobiety, kochałam się w jednej z doktorek i widzieli to wszyscy, tylko nie ja, ale w marcu 2020 jest pandemia i nawet nie mam komu powiedzieć: halo, przecież wiem, że kocham kobiety od dawna, ale...
śmierć jelonka Podczas rodzinnej wigilii pomyliłam wujka Cześka z sumem. Zawartość jego talerza przypominała mokry pokarm dla ryb. Miałam sześć lat. – Ej, mała. Pamiętasz Bambi? Wujas zastrzygł wąsem. Wiedzieliśmy, że to oznaka rozrzewnienia....
Postać Villanelle można zaliczyć do nowej fali postaci kobiecych – ważnych nie tylko ze względu na przeciwstawianie się normom społecznym, ale także na głębię i sposób, w jaki ujawniają złożoność queerowego doświadczenia.