Ujawnienie się to doświadczenie bycie zobaczoną – taką, jaką się jest. To moment delikatny, wrażliwy i związany z dużą podatnością na zranienie. Pewne momenty coming outów z czasem mogą stać się również źródłem radości czy dumy z tego, kim jesteśmy – budulcami naszej rezyliencji, czyli odporności psychicznej.
Tym na dwa dni stał się pierwszy Lesbikon. Kongres Kobiet* Queer: przestrzenią na lesbijskość*. Naszą małą, bezpieczną wysepką – chociaż daleką od gorącego, śródziemnomorskiego klimatu Lesbos, to tak samo pełną siostrzeństwa, zrozumienia i wspólnotowości, bo w końcu to nie okoliczności przyrody je budują. Wyrosłą z mojej niezaopiekowanej potrzeby, która natrafiła na podobne potrzeby tak wielu innych osób: poszukiwania miejsca, gdzie nie tylko można być sobą, ale też w tym byciu sobą być razem. Przestrzeni nie tyle w wymiarze fizycznym, ile w świadomości społecznej, wymykającej się heteronormie i cismęskości.
Jak zdefiniować widoczność i widzialność, które często traktowane są synonimicznie? Obydwa rzeczowniki oznaczają możliwość widzenia i warunki zapewniające tę możliwość: możemy zobaczyć obiekt (oddalony lub nie), jeżeli pozwoli nam na to układ zewnętrznych okoliczności. Różnica między tymi pojęciami jest więc pozornie nieistotna: obydwa dotyczą stopnia przejrzystości tego, co nas otacza, i warunków, które sprawiają, że można nas zobaczyć.